Ξεκίνησα να ζωγραφίζω από μικρή ηλικία. Ο πατέρας μου ήθελε να γίνω οδοντίατρος, επειδή εκείνος ήταν οδοντοτεχνίτης. Η μητέρα μου ήθελε να γίνω κομμώτρια, επειδή η τέχνη είχε χρήμα. Εγώ...δεν ήξερα τι ήθελα να γίνω και τώρα που ξέρω είναι αργά... Όμως μου άρεσε και μου αρέσει να ζωγραφίζω. Αντέγραφα σε ότι χαρτί έβρισκα, χαρακτήρες κόμικς από τα εφηβικά περιοδικά Μανίνα και Κατερίνα που κυκλοφορούσαν τη δεκαετία του '60 κάθε βδομάδα και δεν έχανα τεύχος. Μετά από λίγα χρόνια, αφού επιδόθηκα στο σκίτσο κι εκπαιδεύτηκα αρκετά, ξεκίνησα με την ελαιογραφία, αδέξια στην αρχή, αλλά με πείσμα. Αγόρασα βιβλία που δίδασκαν την ανάμειξη χρωμάτων και τη φωτοσκίαση και πειραματίστηκα, αλλά δεν χρειάστηκα πολύ χρόνο για να δημιουργήσω ικανοποιητικά (για μένα) πράγματα. Αργότερα ασχολήθηκα με το ξηροπαστέλ, τη χρωματιστή κιμωλία. Μου άρεσε σαν υλικό κι έφτιαξα αρκετά έργα, κυρίως πορτραίτα. Τώρα τελευταία με την επανασύνδεση μου με μια φίλη απ' τα παλιά, η οποία ζωγραφίζει με νερομπογιές, ξύπνησε μέσα μου η ανάγκη να πειραματιστώ και μ' αυτό το υλικό. Βρήκα ότι τα κατάφερα και σ' αυτό. Γενικά, απ' ότι ίσως καταλάβατε, είμαι αυτοδίδακτη και μου αρέσει...
